کاش بر صورت ماهت نظرم می افتاد

کاش بر خیمه ی سبزت گذرم می افتاد                کاش بر صورت ماهت نظرم می افتاد

کاش از چشم تر تو دو سه قطره باران                پسر فاطمه بر چشم ترم می افتاد

کاش در لحظه ی تاریک گناهان آقا                   مرده بودم به خدا بال و پرم می افتاد

کاش از سوی تو ای صاحب ما یک قرعه            گریه و ناله به وقت سحرم می افتاد

کاش آن روز که در کرب و بلا می باشی             لحظه ای هم گذر من به حرم می افتاد

کاش هر جمعه که می شد، فقط از عشق خودت       فکر دنبال تو گشتن به سرم می افتاد