یارا، دریاب تو ما را

ای همنشین جان که جهان در هوای توست         پنهان ز دیده ای و دلم مبتلای توست

دورم اگر  ز کوی تو بیگانه نیستم                  چشمم حریم خاک ره آشنای توست

یابن الحسن.... ای یار من.... ای حبیب من

گر اشک شوق چشم مرا شستشو دهد            دارم طمع که دیده من جای پای تو شود

 

هر مشکلی که راه زند در مسیر عشق       آسان به یک عنایت مشکل گشای توست

پرسد اگر ز روی کرم این گدای کیست        گوییدش از برای خدا این گدای توست

سرم از یاره     سامونم از یاره                    پاکی عشق و   دامونم از یاره

دلم از اضطراب آب مکن                   با فراقت مرا عذاب مکن

گنه بی حساب آورده ام                      تو بیا و دگر حساب مکن

گر جوابم نمیدهی آقا جان                    از در خانه ات جوابم مکن

بیا که گر تو نباشی، نگار بی معنی ست

خدا مرا ز غم عشق تو جدا نکند              منو جدایی از عشق تو خدا نکند

گرانبهاست غم عشق یوسف زهرا           خدا بر دل ناقابلی عطا نکند

 

الا ای آنکه جانم با صفا گردد ز یادت          نما یک گوشه چشمی بر گدای خانه زادت

گدایان با امیدی به درگاه تو آیند         به درب خانه کوبند که دیدارت نمایند

******************

آسمون عصرای جمعه مثه من بهونه گیره         بارونه گریه باهات حرف میزنه که خیلی دیره

سر زلفت میبره قلب فرشته ها رو غارت         می دونم که می شکنی هر چی بت با یک اشاره ات

مادر تو دل غمینه، خون جدت رو زمینه             دل زینب بی قراره، مادرت چشم انتظاره

******************

عمریست که از حضور او جا ماندیم              در غربت سرد خویش تنها ماندیم
او منتظر است تا که ما برگردیم             ماییم که در غیبت کبری ماندیم

 

گر راه ندارم به حریمت نظری کن                      تا معتکف سایه دیوار تو باشم

من بی مایه که باشم که خریدار تو باشم             حیف باشد که تو یار من و من یار تو باشم

دستی که بجز دامن لطف تو نگیرد                  چشمی که فقط طالب دیدار تو باشد

این دیده که نیست قابل دیدار روی تو                 چشمی دگر بده که تماشا کند تو را

زخمم به جگر زن که دوایی نپذیرد                دردی به دلم بخش که بیمار تو باشد

سوزم به درون نیست که پیوسته بسوزد           خوابم ببر از دیده که بیدار تو باشد

ای هجر بی پایان من، وی(و ای) داغ بی سامان من

کم کم دلم از این و از آن سیر میشود                   با چشم مهربان تو تسخیر میشود

کم کم دلم ز هر چه غیر تو دلگیر میشود          از بهر دیدن روی ماهت بی تاب می شود

آقای من ... یابن الحسن....

دارد زمان آمدنت دیر میشود                    دارد جوان سینه زنت پیر میشود
تاثیر گریه های غریبانه شما              دنیا غروب جمعه چه دلگیر میشود

یابن الحسن یابن الحسن .......

هجر تو ز درد و داغ دلگیرم کرد                اندوه غم زمان، زمین گیرم کرد
گفتند که جمعه میرسی از کعبه       این رفتن جمعه، جمعه ها پیرم کرد

ای ماه رخ افروز، نقاب از رخ خود چین

تو همون حس غریبی

توهمون حس غریبی که همیشه با منی

تو بهونه ی هر عاشق واسه زنده بودنی

تو امید انتظاری تو دلای نا امید

مث دیدن ستاره تو شبای ناپدید

چه غریبونه گذشتن ، جمعه های سوت و کور

هنوز اما نرسیدی ، ای تجلی ظهــــور

...

 

با توام...با تو که گفتی ، تکیه گاه عاشقایی

میدونم یه دنیا نوری ، ساده ای...بی انتهایی

مث لالایی بارون ، تو کویر بی صدایی

تو خود عشقی میدونم ، ناجی فاصله هایی

...

توهمون حس غریبی که همیشه با منی

تو بهونه ی هر عاشق واسه زنده بودنی

تو امید انتظاری تو دلای نا امید

مث دیدن ستاره تو شبای ناپدید

عمریه دلم گرفته ، گله دارم از جدائی

غایب همیشه حاضر ، تو کجایی...تو کجــــــــایی...

تو کجــــــــــــــــــــــــــایی...تـــــــــــــــــــــــــــــو کجایی...؟

 

ای روی  تو ماه  عالم  آرای همه

وصل تو  شب و  روز   تمنای  همه

گر با دگران به ز منی وای به من

ور با همه کس همچو منی وای همه

ای آرزوی گمشده مهمان کیستی؟

درد منی بگو که درمان کیستی؟

دامان من ز اشک ندامت پر آتش است

ای نوگل شکفته به دامان کیستی؟

من همنشین درد و غم و رنج و حسرتم

ای آرزوی گمشده مهمان کیستی

ندارم دگر طاقت دوری،                   مرا می کشد داغ مهجوری،

بیا جمعه شد ندبه خوان تو هستم ،            گدای تو هستم ، به راهت نشستم

بیا جمعه شد چشم به راه تو هستم          بیا مهدی جان من غلام تو هستم

 

پس کی طلوع می‏کنی ای آفتاب من            پس کی تو نور می‏دهی بر چشم پر گناه من

پس کی صفا می‏دهی بر قلب پر ملال من       پس کی جواب می‏دهی بر ناله حزین من

پس کی ظهور می‏کنی امام آخرین من

 

گفتم که خدا مرا مرادی بفرست               طوفان زده ام راه نجاتی بفرست
فرمود که با زمزمه ی یا مهدی(عج)          نذر گل نرگس صلواتی بفرست

 

باز هم ای صبح جمعه آمدی مولا نیامد              صبح شد، دیر شد، آخر چرا آقا نیامد

شب شد و خورشید کنعان ولایت را ندیدم            کور شد چشمم ز گریه، یوسف زهرا نیامد

ما بدون او غریب و او میان ماست تنها                      آن امام قرنها مثل علی تنها، نیامد

عمر ما با ناله یابن الحسن طی شد دریغا                  منجی ما، صاحب ما، رهنمای ما نیامد

شاید او هم مثل جدش سر میان چاه برده              پس چرا از چاه هم آوای آن مولا نیامد

یابن الحسن یابن الحسن ......

حسرت دیدار

چندی به انتظار تو حسرت کشیده ایم           دور از نگار حوصله ای سر رسیده ایم

هفته به هفته می گذرد بی حضور تو          از جمعه های بی تو که خیری ندیده ایم

پیدا نمی کنی ز دل ما فقیر تر                 از ما عیادتی  که دل از کف رهیده ایم

صدشکر در طلاتم اماج معصیت               در ساحل قنوت تو سکنی گزیده ایم

قسمت نشد که حاجی بیت خدا شویم           شکر خدا به مجلس آقا رسیده ایم

بسیار روضه از غم ارباب خوانده اند          اما هنوز کرببلا را ندیده ایم

تمام زندگیم بی تو شد سراب ، بیا

کویر تشنه شده قلبم، ای سحاب، بیا            تمام زندگیم بی تو شد سراب، بیا

هزار جمعه گذشت و نقاب نگشودی             به جان فاطمه این جمعه بی نقاب بیا

مباد آنکه بیایی و مرده باشم من                 شتاب کن که اجل می کند شتاب بیا

گذشت عمر و ندیدم تو را به بیداری            کرامتی کن و امشب مرا به خواب بیا

به کوچه کوچه شهرم زخون دل همه شب       برای آمدنت ریختم گلاب بیا

گناه من ره دیدار بسته بر رویت                  تو بهر دیدن من از ره ثواب بیا

غروب جمعه شده بی تو روزهای دلم            به صبح جمعه من همچو آفتاب بیا

به دردهای به حیدر نگفته ی زهرا                 به ناله های سحرگاه بوتراب بیا

به سینه ای که شکست از سُم ستور، قسم         به صورتی که شد از خون سر خضاب بیا

سرشک دیده میثم به سیل شد تبدیل               هنوز ناله او مانده بی جواب بیا

استاد غلامرضا سازگار

همه جا بروم به بهانه تو !

همه جا  بروم  به  بهانه  تو      که مگر  برسم در خانه  تو

همه جا دنبال تو می گردم       که تویی درمان همه دردم

یا ابا صالح مددی مولا

نشوم به جز از تو گدای کسی    بی ولای تو من نکشم نفسی

که  تو  لیلای من مجنونـــــی     همه  هست  من  دلخونــــــی

یا ابا صالح مددی مولا

اگرم   نبود  دل   لایق  تو      نظری که دلم شده عاشق  تو

به خدا هستی همه هستم    به تو دل بستم به تو دل بستم

یا ابا صالح مددی مولا

دل خود زده ام گره بر در تو        چه شود که رسم بر محضر تو

من نا قابل به تو دل بستم          نکشی  دامان خود  از  دستم

یا ابا صالح مددی مولا

ای قرار بیقرارم

 

اباصالح التماس دعا هر کجا رفتی یاد ما هم باش

نجف رفتی کربلا رفتی کاظمین رفتی یاد ما هم باش

مدینه رفتی به پابوس قبر پیغمبر مادرت زهرا

به دیدارقبر بی شمع مجتبی رفتی یاد ما هم باش

زیارت نامه که میخوانی در کنار آن تربت خاموش

به دنبال قبر مخفی از کوچه ها رفتی یاد ما هم باش

بغل کردی قبر مادر را جای ما هم او را زیارت کن

همان لحظه که به احوالش از نوا رفتی یاد ما هم باش

شب جمعه کربلا رفتی یاد ما هم کن چون زدی بوسه

کنار قبر ابوالفضل با وفا رفتی یاد ما هم باش

بزن بوسه جای ما روی قبر عباس و اکبر و اصغر

سر قبر قاسم و قبر عمه ها رفتی یاد ما هم باش

به جای ما هم زیارت کن عمه ات را در کنج ویرانه

برای بوسیدن آن دردانه ها رفتی یاد ما هم باش

نماز حاجت که میخوانی از برای فرج یاد ما هم باش

شدی محرم در مراسم حج یا صفارفتی یاد ما هم باش

دعا کردی از برای معراج التماس دعا یاد ما هم باش

به هرجا رفتی برو مهدی هر کجا رفتی یاد ما هم باش

به جای ما هم زیارت کن عمه ات را در کنج ویرانه

به یاد این نوکر درب آستان رفتی یاد ماهم باش

بیا که جهان در انتظار توست

دریا به چشم گریه کنان تو شبنم است        یعنی که هرچه برایت گریه کنم کم است

شکرخدا که با همه ناقابلی‏مان                اشکی برای عرض ارادت فراهم است

دوست دارم برای تو گریه کنم،             تو هم برام دعا کنی

دوست دارم اسم تو رو صدا کنم،            تو هم نظر به ما کنی

دوست دارم دست من رو بگیری و،        لطفی به این گدا کنی

دوست دارم برای تو بمیرم و،               تو حاجتم روا کنی

************************

 

دور از حریم کویت گل رنگ و بو ندارد      سرچشمه طراوت باغی به جو ندارد

کو یار آشنایی تا درد دل بگویم               غیر از خیالت این دل یک رازگو ندارد

یابن الحسن کجایی، مردم از این جدایی      یابن الحسن کجایی، من آمدم گدایی

از آتش فراقت دیگر نمانده طاقت             جز رویت جمالت دل آرزو ندارد

راه وصال بستی با دیگران نشستی          اما بدان که این دل بی تو صفا ندارد

یابن الحسن کجایی، داد از غم جدایی    یابن الحسن کجایی، من آمدم گدایی

ای بهار همه ی پاییزها...

تو که یک گوشه چشمت غم عالم ببرد          مپسند اینکه تو باشی و مرا غم ببرد

درخرابات مغان چومن خانه خرابی نبود       باز خواهی که مرا سیل دمادم ببرد

هرگز نگویمت که بیا دست من بگیر          عمریست گرفته‏ای مبادا رها کنی

شکسته بال‏تر زمن میان مرغان نیست         دلم خوش است که نامم کبوتر حرم است

هرکه بردامن احسان تواش دسترس است       به دهان خاکش اگر نام زحاتم ببرد

 

من و شرمندگی از یار تا کی         طبیبم یار و من بیمار تا کی

تهی دستی به بازار تو هستم         سر افکنده در این بازار تا کی

خودت ما را نشاندی در ره خود      آه نشینم در ره دیدار تا کی

یابن الحسن یابن الحسن .......

************************

این دل که شد ز روز ازل مبتلای تو       گیرد بهانه صبح و شب از برای تو

مرغ دلم به کوی وصال تو پر زند          در آرزوی این که رسد به لقای تو

جانان من که جان به لب آمد ز دوریت      بنمای رخ که جان بدهم رو نمای تو

هر منتظر که بهر تو باشد در انتظار        باید پای نهد به طریق رضای تو

مولا تو خود برای ظهورت دعا نما           ز آن رو که حق قبول نماید دعای تو

امام صادق می‏فرماید شبی که فردا صبحش مهدی ما ظهور می‏کنه کنار خانه خدا آنقدر سر به سجده می‏گذارد و زیر لب می‏فرماید  امن یجیب المضطر ..... عرض کنیم  آقا جان به اضطرار خانم رباب، به اضطرار زینب، به اضطرار بچه‏های حسین ...... آقا جان خودت برای فرج خودت دعا کن .......

یا صاحب الزمان، الغوث و الامان.....